To απίθανο κόλπο ενός ιδιοκτήτη ......

Συνήθως, συμβαίνει εκείνα τα πρωινά που έχουμε αργήσει στη δουλειά ή που απλώς έχουμε σηκωθεί κακόκεφοι. Μπαίνουμε μέσα σε ένα καφέ για να πάρουμε τον άκρως απαραίτητο πρώτο καφέ της ημέρας και δε λέμε ούτε «καλημέρα» στον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το μπαρ.

Προσωπικά -το παραδέχομαι- το έχω κάνει δεκάδες φορές και κάθε φορά που το συνειδητοποιώ νιώθω 300 φορές πιο άσχημα, σαν να προστίθεται άλλο ένα τουβλάκι ενοχών πάνω στον τοίχο του κάρμα μου. Θέλεις επειδή σκεφτόμουν κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή, θέλεις επειδή το πρωί δεν διακρίνομαι για την ομιλητικότητα μου; Ναι, έχω υπάρξει απότομη, οριακά αγενής, με τον εκάστοτε υπάλληλο του καφέ που μου ετοιμάζει το μαγικό φίλτρο που λέγεται καφές και χάρη σε αυτό επαναλειτουργώ κάθε πρωί.

Επειδή μάλλον υπάρχουν πολλοί σαν εμένα, σε όλο τον κόσμο, ο Austin Simms, ιδιοκτήτης του καφέ Roanoke, κουράστηκε με την αγένεια των ανθρώπων και σκέφτηκε έναν πολύ δημιουργικό (και αποστομωτικό αν μου επιτρέπετε) τρόπο να «εκπαιδεύσει» τους πελάτες του να είναι πιο ευγενικοί ή έστω πιο ευχάριστοι αν θέλετε.

«Κάποια μέρα θα ήθελα να αποκαταστήσω όλες τις αδικίες που υπάρχουν σε αυτό τον πλανήτη. Έτσι, αποφάσισα να ξεκινήσω με κάτι απλό: να χρεώνω έξτρα τους πελάτες που δεν βρίσκουν λίγο χρόνο ή διάθεση να καλημερίσουν, να πουν ένα «γεια», να σκεφτούν πως υπάρχει ένας άνθρωπος πίσω από το μπαρ», δηλώνει ο Simms. Έτσι, τοποθέτησε μια πινακίδα έξω από το μαγαζί του με την οποία ενημέρωνε τους πελάτες και τους περαστικούς για την καινούρια πολιτική χρέωσης του καφέ.

Όπως διαβάζετε, στην πινακίδα αναγράφεται η τιμή του καφέ η οποία «πέφτει», όσο αυξάνεται το επίπεδο ευγένειας με την οποία θα τον ζητήσει ο πελάτης:

«1 μονός καφές», 5 δολάρια

«1 μονός καφές, παρακαλώ», 3 δολάρια

«Καλημέρα θα ήθελα ένα μονό καφέ παρακαλώ», 1,75 δολάρια

Το κόλπο του όχι μόνο έφερε αποτέλεσμα, αλλά έγινε παγκοσμίως viral, γέμισε αράδες σε εφημερίδες, έγινε θέμα σε τηλεοπτικές εκπομπές και -προφανώς- σε sites όλου του κόσμου.

ΠΗΓΗbovary

Ο πληθυντικός αριθμός

Ο έρωτας ,

όνομα ουσιαστικόν ,

πολύ ουσιαστικόν ,

ενικού αριθμού ,

γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού ,

γένους ανυπεράσπιστου .

Πληθυντικός αριθμός

οι ανυπεράσπιστοι έρωτες .

Ο φόβος ,

όνομα ουσιαστικόν ,

στην αρχή ενικός αριθμός

και μετά πληθυντικός :

οι φόβοι .

Οι φόβοι

για όλα από δω και πέρα .

Η μνήμη ,

κύριο όνομα των θλίψεων ,

ενικού αριθμού ,

μόνο ενικού αριθμού

και άκλιτη .

Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη .

Η νύχτα ,

όνομα ουσιαστικόν ,

γένους θηλυκού ,

ενικός αριθμός .

Πληθυντικός αριθμός

οι νύχτες .

Οι νύχτες από δω και πέρα.

Κική Δημουλά

Γιόζεφ Μένγκελε

                                
                     Γιόζεφ Μένγκελε



Ο παράφρων ευγονιστής του Γ' Ράιχ κέρδισε επαξίως το παρατσούκλι «Αγγελος του Θανάτου» που του παρεχώρησε εν πλήρει αποτροπιασμώ η Ιστορία. Τις «ημέρες της διαλογής» έστελνε τους μισούς στα αριστερά ­ κάτω από τις «ντουσιέρες» με το Zyglon Β ­ και τους άλλους μισούς στα δεξιά ­ να συμπληρώσουν τη θητεία τους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα πειράματά του θα μείνουν να θυμίζουν στην ιατρική επιστήμη ποιο είναι το κόστος της υπέρβασης των ορίων της ­ πειράματα τεχνητής υποθερμίας (κατά τα οποία οι «ασθενείς» του παρέμεναν επί ώρες σε δοχεία με παγωμένο νερό) και υπερθερμίας, δοκιμές βακτηριολογικών όπλων και νέων φαρμάκων, στειρώσεις με τεράστιες δόσεις ραδιενέργειας, πειράματα στέρησης αισθητηριακών ερεθισμάτων. Ιδιαίτερη αδυναμία του όλες οι βδελυρές «παρεκκλίσεις» της αρίας φυλής ­ οι Εβραίοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι τσιγγάνοι, οι νάνοι, οι γίγαντες, οι έχοντες άλλο χρώμα οφθαλμών από το γαλάζιο κ.ο.κ. ­ και φυσικά τα δίδυμα, που συνήθως μετά τη νεκροτομή υποβάλλονταν σε λεπτομερή ανθρωπομετρική καταγραφή των εσωτερικών τους οργάνων. Η Ιστορία δεν θα συγχωρήσει ποτέ εαυτήν για το ότι ο επονομαζόμενος «Αγγελος του Θανάτου» θα γνωρίσει μόνο τη θεία δίκη ­ ο Μένγκελε πέθανε το 1979 από εγκεφαλικό ενώ κολυμπούσε κάπου κοντά στο Σάο Πάολο.

Η λέξη της ημέρας.

   Ετυμολογία 

ηδονή < αρχαία ελληνική ἡδονή < ἥδομαι < πρωτοελληνική *hwā́domai < ινδοευρωπαϊκή *sweh₂d- (γλυκός)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ðɔ.ˈni/

     Ουσιαστικό

ηδονή θηλυκό

Ø  η ευχαρίστηση που αισθανόμαστε, όταν ικανοποιούνται οι φυσικές- 

βιολογικές επιθυμίες, ανάγκες ή ορμές μας

Ø  (ειδικότερα) η έντονη σωματική ευχαρίστηση που αισθανόμαστε κατά τη διάρκεια της ικανοποίησης της γενετήσιας ορμής μας

·         Αδελφή της ηδονής είναι η λύπη Αίσωπος

·         Άριστο πράγμα να εξουσιάζει κανείς τις ηδονές του Αρίστιππος

·         Βραχεία είναι η τέρψη της πρόστυχης ηδονής Ευριπίδης

·         Δέλεαρ δεινόν ηδονή (Η ηδονή αποτελεί σοβαρό δόλωμα) Πλάτων

·         Ενώ η φιλόσοφοι λογομαχούν, τι είναι σπουδαιότερο: η αρετή είτε η ηδονή, εσύ ψάξε τον τρόπο να τα αποκτήσεις και τα δυο Μπέικον Φ.

·         Η δίψα για ηδονή σε κάνει σκληρό Μπουάστ Π.

·         Η εγκράτεια παρέχει αξιομνημόνευτες ηδονές Σωκράτης

·         Η εγκράτεια προσθέτει νοστιμάδα στην ευχαρίστηση Σενέκας

·         Η ηδονή μοιάζει με μεθύσι, που άμα περάσει, μας μένει η ζαλάδα

·         Ηδονή είναι η αίσθηση μιας λειτουργίας σύμφωνης προς τη φύση μέσα στο σώμα μας Αρίστιππος

·         Ηδονήν φεύγε (Να αποφεύγεις την ηδονή) Χίλων

·         Ηδονής κρατείν (Στην ηδονή να έχεις εγκράτεια) Κλεόβουλος

·         Θεός για τους συνετούς ανθρώπους είναι η συνείδηση, ενώ για τους μη συνετούς η ηδονή Πλάτωνας

·         Θεός για τους συνετούς ανθρώπους είναι η συνείδηση, ενώ για τους μη συνετούς η ηδονή Πλάτωνας

·         Μια ηδονή είναι περισσότερο γλυκειά, όταν προσμένει πιο πολλή Λεβέκ

·         Ο πόνος υπερτερεί της ηδονής Σοπενχάουερ

·         Οι αισχρές ηδονές χαρακτηρίζουν τον πρόστυχο άνδρα

·         Ολίγη είναι η ευχαρίστηση από άκαιρη ηδονή Ευριπίδης

·         Πολλές φορές μια σύντομη ευχαρίστηση γεννά μακρά λύπη Αρχαίο ρητό

·         Στην ηδονή να έχεις εγκράτεια Κλεόβουλος

·         Στον ακόλαστο οι λύπες ξεπερνούν τις ηδονές στο μέγεθος, στον αριθμό και στην πυκνότητα Πλάτωνας

·         Τα κέρδη των πονηρών βραχυχρόνια ηδονή, αργότερα όμως διαρκής λύπη Αντιφάνης

·         Το όμορφο πρόσωπο είναι η ηδονή των αισθήσεων Σααδή

·         Φεύγειν σαρκών πλεονασμόν (Να αποφεύγουμε τις σαρκικές καταχρήσεις) Πυθαγόρας

Για ποιο λόγο φυτεύουν κυπαρίσσια στα νεκροταφεία;

Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα, γιος του Τήλεφου και εγγονός του Ηρακλή.

Ήταν αγαπημένος του Απόλλωνα, αλλά και του Ζέφυρου. Σύντροφό του είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι. Μία καλοκαιρινή μέρα, ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο.

Ο νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει. Ζήτησε από τον ουρανό τη χάρη να κυλούν τα δάκρυά του αιώνια. Ο αρχαιοελληνικός μύθος του Κυπάρισσου που θρηνεί το σκοτωμένο ελάφι Ο Απόλλωνας μάταια προσπάθησε να μεταπείσει τον αγαπημένο του Κυπάρισσο, αλλά εκείνος απαρηγόρητος ήθελε να δώσει τέλος στη ζωή του.

Ο θεός λυπήθηκε τον πονεμένο νέο και αποφάσισε να τον ανακουφίσει από τη δυστυχία του.

Έτσι τον μεταμόρφωσε σε κυπαρίσσι από το οποίο αιώνια θα βγαίνουν τα πένθιμα δάκρυα σαν σταγόνες. Η σουβλερή μύτη του κυπαρισσιού που καρφωνόταν στον ουρανό, θα θύμιζε το ακόντιο με το οποίο πέθανε το ιερό ελάφι.

Οι αρχαίοι Έλληνες, σε ένδειξη πένθους, κρεμούσαν κλωνάρια κυπαρισσιού έξω από τις πόρτες τους μετά από το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. Επίσης, στόλιζαν με αυτά τα σώματα των νεκρών τους ή έκαιγαν πάνω σε αυτά τις νεκρικές σωρούς….

Το κυπαρίσσι έχει ρίζες στους αρχαιοελληνικούς μύθους, αλλά έγινε μέρος και της χριστιανικής παράδοσης. Στην Παναγιά τη Μεσοσπορίτισσα στον Μαραθώνα υπάρχει και η αγιογραφία, του Άγιου Σωκράτη! Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Εδώ έγινε η σπουδαία μάχη του Μαραθώνα και κάποιος θέλησε να τιμήσει και τον Σωκράτη. Αυτόν που κήρυξε πρώτος τον έναν Θεό και θανατώθηκε με την κατηγορία της αθεΐας. Φωτογραφία: Χρ.Βασιλόπουλος

Η χριστιανική παράδοση

Το κυπαρίσσι θεωρήθηκε πένθιμο δέντρο και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία. Οι Χριστιανοί ορθόδοξοι, λόγο της μορφής του, θεωρούν ότι συνδέει τη γη με τον ουρανό και «βοηθούν τις ψυχές να ανέβουν στον ουρανό». Στη Δημητσάνα υπάρχει το περίφημο κυπαρίσσι που φύτεψε ο Θ. Κολοκοτρώνης στη μνήμη του αδελφού του, Γιάννου, που σκοτώθηκε στην περιοχή.

Η πραγματικότητα Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα κυπαρίσσια (Cupressus sempervirens) εξαφανίζουν τις ανεπιθύμητες μυρωδιές και κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο στα νεκροταφεία. Μάλλον όμως η αλήθεια βρίσκεται στο ριζικό του σύστημα: το κυπαρίσσι, ανεξαρτήτως εδάφους και κλίματος έχει πασσαλώδες και βαθύ ριζικό σύστημα, χωρίς να απλώνεται και να ανασηκώνει το έδαφος και έτσι δεν επηρεάζει τα ταφικά μνημεία.

ΠΗΓΗ